افطاری با طعم تلخ ” کمبود نقدینگی یا اصلاح نظام پرداخت “
با گذشت سه و نیم ماه از سال جدید و در گرمای طاقت فرسای تابستان وحال و هوای هسته ای ماه مبارک رمضان، آن چه که بیش از همه کام تشنه کارکنان سازمان را سیراب می کند و منتظر شنیدن خبرش هستند، نه اخبار تکراری و پر هیاهوی مذاکرات هسته ای و دکل نفت گمشده این روزهای وطن است و نه حاشیه های برنامه ماه عسل و احسان علیخانی، بلکه شنیدن خبری است پیرامون حقوق و مزایای معوق از جمله ” جبران عملکرد” یا همان بهره وری سابق!
دغدغه این روزهای کارکنان سازمان چرایی تأخیر و تعویق در پرداخت اندک مزایای به جای مانده از اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد است. تکراری ترین سؤال آنها از نگهبان گرفته تا کارشناسان و حتی مدیران ارشد، پرسش از سرنوشت افزایش امتیاز شغل و جبران عملکردی است که از ابتدای سال جاری معوق مانده وپرداخت نشده است. البته چگونگی و میزان افزایش تعرفه های خدمات پزشکی کادر درمان شاغل در سازمان نیز جزو سؤالات اندک کارمندان کنجکاو و ناخوانده ای چون من است.
در حالی مرحله دوم جبران عملکرد کارکنان به نیمه رسیده و دوره اول آن هم به هر دلیل و بهانه ای که هست (کمبود نقدینگی، اصلاح نظام پرداخت، تصمیمات مدیریتی و …) پرداخت نشده است که کارکنان زحمتکش سازمان در تحقق اهداف و وصول مطالبات و افزایش کارآئی سازمانی از هیچ اقدامی فروگذار ننموده اند. چه آن که بازرسان و مأموران سازمان در گرمای سوزان تیرماه با دهان روزه، کوره به کوره و کوچه به کوچه بی هیچ منتی در پی خدمت به بیمه شدگان و در تکاپوی وصول مطالبات سازمان اند و البته توقع به جایشان در پرداخت به موقع و بی کم وکاست حقوق و مزایای قانونی اشان است. با تغییر مدیران سازمان که همزمان با تغییر دولت صورت پذیرفت، بارقه ای از امید در دل کارکنان سازمان ایجاد شد که در گیرودار حواشی سیاسی مبتلابه سازمان، مدیران منصوب دولت تدبیر، راه رسیدگی به حقوق و مزایای معوق و فراموش شده اشان را از بیراه بازشناخته و به درستی تدبیر نموده اند و بر خلاف اسلاف، از نقش پررنگ منابع انسانی به عنوان بزرگترین عامل پیش برنده اهداف سازمان، اشراف کامل دارند. هرچند بی نظمی و تأخیر در پرداخت حقوق و مزایای کارکنان معلولی است که عمدتاً ریشه در مشکلات مالی و مدیریتی به جای مانده ازگذشته دارد اما تغییرات متعدد مدیریتی دو سال اخیر در حوزه منابع انسانی ستاد مرکزی که بر مکانیسم پرداخت حقوق و مزایا و رضایت شغلی کارکنان تأثیرگذار است، این سئوال اساسی را در اذهان متبادر می کند که به راستی حلقه مفقوده مدیران سازمان در حوزه اداری و مالی چیست؟ مسلماً زحمت و هزینه بسامد رفت و آمد مدیران اداری ومالی در چند سال اخیر که هریک هدف و برنامه ای را برای اصلاح و ساماندهی نظام پرداخت کارکنان در سر دارند، بر دوش کارکنان سنگینی نموده و چه بسا مصوبات مالی و انگیزشی هیئت مدیره و اقدامات مؤثر مدیریت فعلی سازمان را کم فروغ خواهد نمود. و اگر قصد بر توقف پرداخت برخی مزایا به بهانه اصلاح نظام پرداخت باشد، خاطره تلخ دوران مدیریت ” ع ذ ” در اذهان زنده خواهد شد.
این مطلب را از این روی ننوشتم که کسی برایم هورا بکشد و یا شخصی یا زبانم لال مدیری را از خود مکدر و دلگیر نمایم. در تصمیمات و اهداف کلان و مدیریتی زعمای سازمان، نه توان دخالت دارم و نه اجازه جسارت به خود می دهم. از این رو به این موضوع قدیمی پرداختم و به عنوان عضوی کوچک در قاعده هرم سازمان، پیشنهاد می نمایم که هان ای مدیران نیک اندیش! اگر نیروی انسانی چابک و کارآمد می خواهید و اگر قرار است به کارکنان سازمان بابت تلاش ها و زحماتشان به حق پرداختی داشته باشید : اولاً با تأخیر نباشد و دوماً با تبعیض نباشد. چراکه سرنوشت زندگی روزمره خیلی از کارکنان با همین اندک مزایای به یادگار مانده از دوران مدیریت گذشتگان دورتر (دو دهه قبل) گره خورده است. مانا تأمین اجتماعی. موفق باشید.
حمید رضا اله یاری
مسئول امور اداری و خدمات شعبه یک مشهد مقدس
سلام . جناب آقای اله یاری باتشکر از متن خوب شما که کلمات زیبایی در آن به کار رفته بود . اینجانب پس از بحث مالی به دغدغه همکاران واحد درآمد که الحق بحث کارشناسی ارشد احکام این عزیزان مغفول مدیران محترم سازمان میباشد اشاره مینمایم و شاید به مانند همکاران واحد بازرسی و اجرائیات در این گرمای جانسوز تیرماه کوچه کوچه مراجعه ننمایند اما با کمبود نیرویی که این روزها پس از بازنشستگیهای مکرر گریبانگیر همکاران میباشد فشار کارهای روزمره مراجعین طاقت همکاران درآمد را طاق کرده که به عنوان مثال پس از ۲۰ سال تلاش یک همکار زحمت کش این واحد هنوز با احکام کارشناسی خدمت مینمایند
سلام خداوکیلی نمیخواهید دست از سر این گذشته بردارید؟؟آقا دولت آقای روحانی دارد به انتهای خود نزدیک می شود باز هم میخواهید همه چیز را به گذشته نسبت بدهید ؟
باسمه تعالی
باسلام ودرود خدمت همکاران وباآرزوی قبولی طاعات وعبادات
درابتدانظرشمارابه دونکته ذیل جلب مینمایم
۱- بند۲۰ هزارسی وپنجمین جلسه هیات مدیره مورخ ۸۷/۲/۲ بشرح ذیل جهت آگاهی واقدام لازم ابلاغ میگردد؛نظر به اجرای صحیح وبه موقع بخشنامه ها ودستورالعمل های صادره برای کلیه واحدهای مجری وکارکنا ن سا زمان لازم الرعایه است وهرگونه مسامحه وسهل انگاری وتاخیردراجرای آن موجب بروزمشکلات برای افرادذینفع وتضییع حقوق حقه آنان می گرددواین امر آثاروتبعات منفی درون سازمانی وبرون سازمانی رادربرداشته ودرنتیجه نارضایتی ارباب رجوع ومخاطبان سازمان واعتراض آنان رابه دنبال خواهدداشت و…الی اخر.
۲- دریکی ازبندهای دستوراداری پرداخت جبران عملکرد به صراحت قید گردیده است که حداکثر تا۱۵روزپس از پایان دوره جبران عملکرد،تکلیف پرداخت آن دوره مشخص شده باشد مثلادوره اول باید نهایتا تاپانزدهم خرداد پرداخت گردد.
حال دونکته فوق الذکر راکنار هم بگذاریم وحلاجی نماییم وبه کلمات دقت بیشتری نماییم. اقدام لازم..اجرای صحیح وبه موقع ….لازم الرعایه ….بروز مشکل ….تضییع حقوق …تبعات منفی …نارضایتی …صراحت دستورپرداخت…
حال چگونه است که اجرای صحیح بخشنامه ها ودستورالعملها برای کلیه کارکنان لازم الرعایه است اما برای صادرکنندگان بخشنامه ها لازم الرعایه نیست ودراین موارد سلیقه شخصی مدیر وقت شرط است وبخشنامه ها ودستور های اداری کشک .
همکاران گرامی ازماست که برماست ..کلیه گروههای اجتماعی (ازخواروبارفروش گرفته تا پزشک ومهندس)دارای اصناف وتشکل واتحادیه مخصوص به خود میباشندچطوراست که کارکنان سازمان تامین اجتماعی که حدود ۶۰ تا ۷۰ هزارنفرمیباشند انجمن وصنف ثبت شده ودارای مجوز ی ندارند تا بتوان درمواقع لزوم بصورت کاملا قانونی جلوی اعمال سلیقه مدیران ایستادواز ضایع شدن حقوق خود جلوگیری نمایند. وبه جای اینکه هرروز صبح از یکدیگر بپرسیم از مزایا چه خبر از انجمن وصنف خود پیگیر مطالبات به حق خود باشیم….بامیدآنروز و
باتشکرازهمکارگرامی آقای اله یاری که باجسارت وشهامت مطالبات کارکنان راخواستار میباشند.
در جبهه داشتیم هدایای مردمی راکه از پشت جبهه ها برای رزمندگان فرستاده بودند بین رزمندگان توزیع میکردیم که چشمم به یک قوطی کمپوت خالی که بسیار تمیز بود افتاد که روی آن نوشته بود “السلام علیک یا اباعبدلله وعلی الرواح التی حلت بفنائک” ونامه ای از یک کودک درون آن بود که نوشته بود میخواستم برای جبهه ها کمکی ارسال کنم ولی چون بابا ندارم پولی هم نداشتم وفقط یک قوطی کمپوت توی خونه رو برداشتم که یه وقت نشکنه وخواستم براتون بفرستم تا شما هم باهاش آب بخورید ولی مامان گفت بگذار اسم امام حسین ع رو هم روش بنویسیم وبراشون بفرست …ببخشید برادرم ما توخونه چیزی نداشتم که براتون بفرستم جز همین قوطی که هروقت آب خوردید یاد امام حسین ع بیفتید…….از خاطرات شهید آوینی
یه زمانی اینجوری شرایط رو درک میکردیم برادر
سلام علیکم
با ۲ کامنت قبلی که قرار دادم و انتشار نیافت ۲ موضوع را متوجه شدم:
۱-یک نتیجه گیری می تواند این باشد که مدیرمحترم سایت دلخوشی ازاسامی ذکر شد ه ندارد.
۲-یا اینکه فرد ذکر شده توانایی انجام این تحولات مثبت را ندارند.
۳-یا اینکه اعضای محترم سایت از پشت پرده تحولات سازمان به خوبی آگاهی دارند و از هرگونه انتشار اخبار دلگرم کننده ای که با واقعیت سازمان تطبیق ندارد جلوگیری می نمایند.
۴-یا اینکه فرد قابلیت اجرای تحولات انگیزشی سازمان دارد ولیکن انتشار هرگونه اطلاعات را از مجاری رسمی سازمان مفید می دانند.
۵- یا اینکه مجدداً ممکن است تغییراتی در سازمان باشد که انتشار آن در شرایط کنونی به صرف و صلاح کارکنان نمی باشد.
والسلام علیکم
همکار گرامی با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و تمامی همکاران محترم و مخاطبین این تارنما
نظر به اینکه انتشار پیام حضرتعالی شائبه حمایت یا پشتیبانی این تارنما را از فرد یا افراد خاصی را که نام برده اید فراهم می نماید از انتشار آن معذور می باشیم.
با امید به توفیق الهی
تامین پرس
مدیریت محترم سایت تامین پرس
از جنابعالی تشکر می کنم
در مطالب ارائه شده قصد اینجانب حمایت از ایشان نبود و تنها دلیل بیان آن مطالب دادن امید به همکاران محترم بود چرا که در دهه ی هفتاد و از ابتدای سال ۱۳۷۱نظام هماهنگ پرداخت در سازمان اجرایی گردید که در ابتدا مشکلات زیادی را در نحوی اجرا برای همکاران عزیز ایجاد نموده بود. بطور مثال عرض کنم بعضی از فوق العاده های ماده ۳۹ قانون نظام هماهنگ سختی کار و نوبت کاری به کارکنان دولت تعلق می گرفت ولیکن به بعضی از رسته های شغلی کارکنان سازمان خیر! و کارکنان در بین خود و کارکنان دولت یک تبعیضی احساس می گردند که در شرایط روحی و شغلی آنان تاثیر گذاشته بود تا اینکه معاونت اداری و مالی محترم وقت به مدیرعامل وقت گزارش می نمایند و درخواست می نمایند با استفاده اختیارات خود موضوع را به نفع کارکنان تغییر دهد، مدیرعامل وقت نیز موضوع را در هیأت مدیره سازمان مطرح و پس از اخذ مجوز جهت اجرا و پرداخت به مثابه کارکنان دولت به کارکنان سازمان بخشنامه را به سراسر کشور ابلاغ فرمودند. همچنین در اواخردهه ی هشتاد دوباره نظام پرداخت کارکنان از تاریخ ۱۳۸۶/۱۲/۲۸ تغییر کرد و سیستم امتیازی جایگزین نظام هماهنگ پرداخت گردید ولیکن آنچه مهم است این است که هرگونه تغییر در نظام پرداخت ممکن است تبعات منفی ای بر روی کارکنان داشته باشد لذا اجرای آن نیاز به شجاعت در تصمیم گیری دارد. سال های متمادی بحث تغییرات نظام پرداخت وجود داشت ولیکن تیم اداری و مالی که در آن زمان کار می کردند وارد میدان شدند و علی رغم تمامی نواقص و کاستی هایی که داشت و به مرور زمان اصلاح گردید، آن را اجرا نمودند. با این توصیف بار دیگر با حضور ایشان امید آن می رود تا برنامه مزایای انگیزشی کارکنان نیز تدوین و به بهترین نحو در سراسر کشور اجرایی گردد و از طعم شیرین آن تمامی کارکنان عزیز سازمان بهره مند گردند.
از جنابعالی هم تشکر می کنم امید است در تمامید شئون و مراحل زندگی موفق و موید باشید.
با تشکر
تا وقتی که نظام تبعیض آمیز پرداخت بین کارکنان هم رده و هم تراز در بخش های مختلف سازمان برقرار باشد نمی توانیم انتظار داشته باشیم سازمان و کارکنان به اهداف از پیش تعیین شده برسند.
جالب ترین نکته در خصوص بازنگری مزایای کارکنان که منجر به آیین نامه مزایای انگیزشی شد حذف تبعیض بود که در این آیین نامه هم همچنان برقرار است و باز هم کارکنان بخشهای بیمه ای ۵۰ درصد بیشتر از کارکنان بخش درمان دریافت خواهند کرد. در ضمن این مبالغ جدای از نیم عشر و بیمه بیکاری است. بنابراین با یک حساب سرانگشتی دریافتی کارکنان بخش درمان نصف دریافتی کارکنان بخش بیمه است. یعنی دو سال کشمکش و مثلا کار کارشناسی شده نتیجه ای نداشته و همچنان به روال سابق در بر همان پاشنه می چرخد.
محض اطلاع دوستانی که با این نظر بنده موافق نیستند عرض کنم که بر اساس منابع تعریف شده در آیین نامه و تعداد کارکنان بخش بیمه و درمان، سرانه کارکنان بخش درمان سالانه حدود ۱۲ میلیون و کارکنان ستاد و بخش بیمه ای حدود ۱۸ میلیون تومان برآورد شده است که اگر نیم عشر و بیمه بیکاری و … را اضافه کنید به همان رقم دو برابری می رسیم.