اینجا هوای عدالت تاریک است
سارا حاجت پور: فضای سرد و تاریکی که بر پیکره عدالتی ارتقاء جنسیتی حاکم است؛ همچنان ناجوانمردانه تازیانه های خود را بر قشر کارآمدی از جامعه که قربانی کوته بینی و کوته اندیشی و سیاست های ضعیف برخی از مدیران گشته اند، وارد می کند و فرهنگ مردسالاری که همچنان مقتدرانه زنان را مورد هجمه قرارداده و ناباورانه بر پیکره یکی از ارکان کارآمد و اثربخش اقتصاد جامعه ضربه می زند و صدای ناله ای که هرگز به گوش عالی منصبان نمی رسد همواره این هشدار را گوشزد می کند که نیمی از بخش کارآمد جامعه که توان تآثیرگذاری مطلوب بر رشد اقتصادی و بهبود توسعه را دارند، در زیر چرخهای تعصبات و تفکرات کلیشه ای گروهی از مدیران و صاحب منصبان له میشوند و دیگران بی تفاوت از کنار این بی عدالتی می گذرند و حتی نگاهی نیز بر پیکره بیجان شده این قشر که همچنان برای بقاء و اثبات خود در این گرداب بی عدالتی دست و پا می زنند، نمی افکنند. پس برای رهایی از فقدان پاسخگویی و مسئولیت پذیری ظاهری و اینرسی سازمانی نیازمند مدیریت خردمندی هستیم که با یک رهبری صحیح رونقی دوباره به سازمان بخشد.
برای پیشبرد اهداف سازمان و کوشش در جهت تعالی سازمانی باید همه اقشار و گروهها به دور از تعارضات جنسیتی دست در دست هم دهند و فضای گفتمانی صحیح و اصولی را ایجاد کرده، سنت های کلیشه ای گذشته را شالوده شکنی کنند و مرزهای بازدارنده را بردارند. باید طوری عمل کرد تا سازمان دچار بحران عدم مشروعیت از سوی مخاطبان خود نشود، و با مدیریت مدبرانه و کاهش بازار شایعات در جهت اصلاح و رفع فساد اداری و کسری بودجه روند رو به رشد سازمان را فراهم نمود.
به جرآت می توان گفت در طول سه دهه خدمت سازمانی بیش از نیمی از عمر خود را در سازمان می گذرانیم برای بقاء و تداوم این سازمان نیازمند راهبردهای اصولی و منطقی هستیم که با دیدی کوته بینانه تحقق نخواهد یافت، باید اقیانوسی آبی پیاده کرد و به چرخهای نوآوری سازمان سرعتی صد چندان بخشید، به یادم مانده زمانی در خانواده سازمان تآمین اجتماعی درمقطع کارشناسی ارشد تعداد اندکی مشغول به تحصیل بودند در آن زمان کارشناسی ارشد چندان باب نشده بود و اکثریت مستخدمان سازمان در سطح دیپلم بودند اما همچنان که می گذرد خیلی از افرادی که در این اواخر موفق به پذیرش در مقطع ارشد گردیده اند به علت تضاد جنسیتی (مرد بودن ) ارتقاء یافته اند، پس جایگاه زنان تحصیل کرده سازمان کجاست؟ … در کنار این رفتارهای غیر اصولی و غیرحرفه ای عده ای از مسئولین؛ ما همچنان بر این امیدیم که اندک مهری از سازمان خواهیم دید و نه با تکیه بر رابطه بلکه با تکیه بر نیروی ایمان و اعتقاد خود همچنان ادامه خواهیم داد، هرچند آنها حمایتهای خویش را ازما دریغ بدارند.
سوال اینجاست:
– چرا سازمان از نیروهای تحصیل کرده خود به خوبی استفاده نمی کند و به آنها بهاء نمی دهد که دست خود را بسوی افراد بیگانه با سازمان دراز کنند؟
– جایگاه بانوان شاغل و مستعد سازمان کجاست؟
– توانمند سازی کارکنان در کدامین مقوله سازمان نهفته است که اندک نشانه ای از آن به چشم نمی خورد؟
با همه این تفاسیر خدا در همین نزدیکیهاست. فقط کافیست بهتر ببینیم. چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید.
سارا حاجت پور: دانشجوی دکترای مدیریت خط مشی گذاری و کارشناس سازمان تأمین اجتماعی شعبه ۱۸ تهران
باز خدا پدرتان را بیامرزد، شما که در قسمت بیمه ای مشغول به کار هستید و لااقل مدرکتان مورد قبول است، ما بدبخت بیچاره های درمانی را ببینید که دکترا هم بگیریم و استاد دانشگاه هم بشیم اصلا ارتقاء نمی یابیم هیچ، انگ کم کاری و از زیر کار در رفتن هم به ما می چسبانند…!!!!
اصلا میدانید که ۹۰ درصد شغلهای درمانی در سازمان تامین اجتماعی جزء (شغل های باتلاقی ) می باشد…….؟؟؟؟؟!!!!!!!!
سلام
بر این باور بودم به واسطه این وب سایت یک فضای علمی ایجاد شده تا بتوان برای ابهامات موجود با تبادل نظرات به نتیجه مناسب رسید
ولی با سانسورهائی که می بینم متوجه شدم اشتباه کردم
شاد و سلامت و موفق باشید
بدرود
با تشکر از سرکار عالی برای پرداختن به موضوعی که فارغ از جنسیت هم قابل تامل است.بدین معنی که در نتیجه فقدان سیستم جامع منابع انسانی از پتانسیل سازمان برای جایگزینی مناسب نیروی انسانی بی بهره هستیم و این مشکل زمانی مضاعف میشود که غنی سازی شغلی و طراحی کارراهه متناسب با آن نیز اتفاق نیفتاده باشد.حال چنانچه به این مقوله موضوع تبعیض جنسیتی (که تقریبا در همه دنیا با شدت و ضعف وجود دارد)نیز اضافه شود،تکلیف مشخص است….
به خاطر دارم که در سالهای ابتدایی دهه ۸۰ به همت معاونت امور استانهای وقت تلاش شد با توزیع فرمها و اخذ رزومه از افراد واجد شرایط (فارغ از جنسیت)پتانسیلهای مدیریتی استخراج و اولویت بندی شود که بازخورد مناسبی داشت.
به امید روزهای خوب.
با سلام
بنده هم در این باب درد کشیده هستم
با وجود مدرک کارشناسی و معدل نسبتا بالا و تجربه کاری و گذراندن دوره های بسیار تخصصی به هزینه خودم و علاقه بسیار و نیز انگیزه کاری بالا در زمینه تحصیلاتم (مهندسی کامپیوتر)… به مدت ۲ سال در پست قبلی خود نگهبانی نه تنها ابقا شده بودم بلکه اصلا مسئولین وقت لرزه به اندامشان می افتاد حتی وقتی میدیدند که بنده لپ تاپ شخصی خودم را روی میز گذاشته ام، گوئی خلاف شرع کرده باشم و کلی اخطار و تذکر ارعاب و …
نمیدانید چه حس خوش آیندی داشت وقتی که شاگردان خصوصی یا موسسهای بنده مرا در پست نگهبانی ملاقات میکردند…..