برآورد هزينه هاي انساني ناشي از حوادث شغلي منجر به فوت در استان تهران

برآورد هزينه هاي انساني ناشي از حوادث شغلي منجر به فوت در استان تهران
ايرج محمدفام، حميدرضا ذكايي، نوا سيمايي
فصلنامه فيض، شماره 41، بهار 1386  ص 61
 چکيده   مشاهده متن   [PDF 158kb]

سابقه و هدف: حوادث شغلي يكي از مهمترين مشكلات كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه محسوب مي شود. مهمترين بخش هزينه هاي اين حوادث، هزينه هاي انساني آنها مي باشد. مرگ هاي ناشي از حوادث شغلي باعث اتلاف عمر، سال هاي كاري و هزينه هاي مرتبط مي گردد.
مواد و روش ها: داده هاي مورد نياز پژوهش از طريق چك ليست اختصاصي و با مراجعه به واحدهاي مختلف سازمان تامين اجتماعي جمع آوري گرديد. محاسبه هزينه هاي انساني حوادث بر اساس تعيين سال هاي از دست رفته زندگي، سال هاي از دست رفته مشاركت اقتصادي و درآمد ساليانه افراد فوت شده صورت گرفت. هدف كلي اين پژوهش محاسبه هزينه انساني حوادث شغلي منجر به فوت بيمه شدگان استان تهران با استفاده از روش سرمايه انساني بود.
نتايج: در سه سال مورد بررسي، حوادث شغلي منجر به فوت در استان تهران بيش از 7552 سال زندگي و 3656 سال مشاركت اقتصادي را از بين برده و هزينه ي انساني آن بيش از 777 ميليارد ريال بوده است. سرانه هزينه انساني براي هر فوت 3.36 ميليارد ريال و مجموع هزينه انساني حوادث شغلي منجر به فوت سالانه معادل 0.03% كل توليد ناخالص داخلي بوده است.
نتيجه گيري: قابل توجه بودن هزينه هاي انساني حوادث شغلي منجر به فوت، توجه بيشتر به ارايه خدمات ايمني و بهداشت كار را طلب مي كند.