بررسي شيوع و علل حوادث چشمي ناشي از كار در كارگاههاي مشهد

بررسي شيوع و علل حوادث چشمي ناشي از كار در كارگاههاي مشهد
دكتر هادي استادي مقدم ، دكتر عباسعلي يكتا ، دكتر جواد هرويان ، محمد جواد فحول ، مجتبي افشارنيا
فصلنامه توانبخشي، شماره 19، زمستان 1383  ص 53
 چکيده   مشاهده متن   [PDF 203kb]

هدف: حوادث شغلي يکي از عوامل تخريب شديد ساختمان چشم بوده و مي تواند آسيب دايمي در عمل بينايي ايجاد کند. به منظور تجزيه و تحليل حوادث چشمي ناشي از کار و ارايه طرحها و پيشنهادات موثر جهت کاهش و پيشگيري از آن، 1048 پرونده حادثه شغلي مربوط به سالهاي 81-1378 بطور تصادفي مورد بررسي قرار گرفتند.
روش بررسي: مشخصات فردي، نحوه و چگونگي بروز حوادث چشمي 63 بيمار از فرم هاي گزارش حوادث سازمان تامين اجتماعي مربوط به کارگاههاي صنعتي مشهد استخراج و با نرم افزار اکسل و آزمون مجذور کاي تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: 6.05 درصد از حوادث شغلي مربوط به چشم بود. ارتباط معني داري بين سن و علت وقوع حادثه چشمي در اين تحقيق پيدا نشد. علت وقوع 28.8 درصد حوادث بي احتياطي و عدم استفاده از وسايل حفاظتي بين 20 تا 40 سالگي بود. 25.7 درصد از حوادث، مربوط به ورود اجسام خارجي به چشم بين 20 تا 40 سالگي بود. بين وقوع حوادث چشمي در فصول مختلف سال و شيفت کاري ارتباط معني داري وجود داشت (P<0.05). بين نوع حادثه و فصول سال ارتباط معني داري پيدا نشد و 26.2 درصد ورود اجسام خارجي به چشم در شيفت صبح اتفاق افتاد.
نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده بنظر مي رسد که آموزش کارگران، بالا بردن سطح آگاهي و مهارتهاي شغلي، استفاده صحيح از وسايل حفاظتي فردي و گروهي، اجتناب از بکارگيري وسايل معيوب، پرهيز از اضافه کاري و بکارگيري روشنايي مناسب جهت کاهش حوادث شغلي از اولويت برخوردار باشند.