تاثير گردش شغلي بر عملكرد پرستاران در بيمارستان هاي تامين اجتماعي تهران

تاثير گردش شغلي بر عملكرد پرستاران در بيمارستان هاي تامين اجتماعي تهران
اميراشكان نصيري پور ، پوران رئيسي، منصور دلپسند
فصلنامه مديريت سلامت، شماره 37، پاييز 1388  ص 23
 چکيده   مشاهده متن   [PDF 126kb]

مقدمه: يكي از رو شهاي توسعه منابع انساني، گردش شغلي م يباشد كه درسازما نهاي بهداشتي و درماني ايران كمتر پژوهش شده است. هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير گردش شغلي بر عملكرد پرستاران در بيمارستا نهاي تامين اجتماعي تهران بود.
روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع علي و گذشته نگر، به صورت شاهد – موردي در 9 بيمارستان تامين اجتماعي تهران انجام و پرستاراني كه دا راي (N1 = گرديد. جامع هي پژوهش پرستاران بيمارستان هاي مورد مطالعه كه داراي گردش شغلي نبوده ( 48 است. اززير جامع هي اول 45 نفر در پ ژوهش شركت نمودند و به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. از (N2 = گردش شغلي بوده ( 502 زيرجامع هي دوم 45 نفر به شيوه همسا نسازي به عنوان گروه مورد انتخاب شدند. ابزار گردآوري داد هها پرسشنامه بود و جهت ارزشيابي عملكرد ساليانه پرستاران از امتياز ارزشيابي ساليانه موجود در سازمان استفاده شد. با استفاده از آزمون آناليز .(Pvalue =0/ 28 م يباشد ( 796 / 28 و 41 /
يافته ها: ميانگين امتياز عملكرد گروه مورد و شاهد به ترتيب 42 واريانس، بين گردش شغلي و عملكرد پرستاران ارتباط معن يداري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: عملكرد پرستاران در بيمارستا نهاي مورد مطالعه مستقل از وضعيت گردش شغلي آ نها م يباشد و گر دش شغلي به شيو هي موجود موجب بهبود عملكرد پرستاران نشده است